Gecenin kıpırdamayan sessizliği...
Her an bir felaket çıkacakmış gibi görünen o karanlık, durgunluk.
İnce, epey ince bir rüzgar, ılık, rahatlatan.
İnsanlar... Binbir işle uğraşan, zihni ölüm dışında her şeyi taşıyan insanlar.
Bir koşuşturmaca, bir yorgunluk, bıkmışlık, ama durmadan gidilen bir yol.
Peki neden?
Ve nereye bu yolculuk?
Sonunda bize ne kalacak? Hiçbir şey!
O halde neden?
Fanilik denilen şey bu mudur?
Ölümlü olmak ve ölüm hiç gelmeyecekmiş gibi yaşamak.
İnsan bir gün anlayacak, bütün çabalar boşundaydı, her şey anlamsızdı, her kavga, ve hatta her hüzün.
İnsan anlayacak, üzülecek.
Ama geç olacak!
Anlayacaksın insan!
Göreceksin acizliğini ve ağlayacaksın.
Ama çok geç olacak!
Güneş söndü, yalnızsın.
Ve artık çok geç.
Her an bir felaket çıkacakmış gibi görünen o karanlık, durgunluk.
İnce, epey ince bir rüzgar, ılık, rahatlatan.
İnsanlar... Binbir işle uğraşan, zihni ölüm dışında her şeyi taşıyan insanlar.
Bir koşuşturmaca, bir yorgunluk, bıkmışlık, ama durmadan gidilen bir yol.
Peki neden?
Ve nereye bu yolculuk?
Sonunda bize ne kalacak? Hiçbir şey!
O halde neden?
Fanilik denilen şey bu mudur?
Ölümlü olmak ve ölüm hiç gelmeyecekmiş gibi yaşamak.
İnsan bir gün anlayacak, bütün çabalar boşundaydı, her şey anlamsızdı, her kavga, ve hatta her hüzün.
İnsan anlayacak, üzülecek.
Ama geç olacak!
Anlayacaksın insan!
Göreceksin acizliğini ve ağlayacaksın.
Ama çok geç olacak!
Güneş söndü, yalnızsın.
Ve artık çok geç.
İnsanlar maalesef olayları biraz geç anlamaktadır.
YanıtlaSilMaalesef öyle, insan biraz unutmak üzerine programlanmış sanırım. Belki bu, insanın hayata tutunması için bahşedilmiş bir yetenek. Fakat bizler bu yeteneği yerinde kullanamıyoruz sanırım.
SilEvet durum böyle. İnsanın etrafında aldatıcı bir sürü şey varken durum böyle maalesef.
YanıtlaSilUmarım herkes hakikatleri zamanında anlar.